Ҷавоб: Дар Кодекси ҷиноӣ ва ё Кодекси ҳуқуқвайронкунии маъмурӣ ягон моддаи махсус вуҷуд надорад, ки ҷавобгарӣ барои пешниҳод накардани маълумот ба ВАО пешбинӣ карда шавад. Аммо ҳам дар Кодекси ҷиноятӣ ва ҳам дар Кодекси ҳуқуқвайронкунии маъмурӣ ҷавобгарӣ барои даст кашидан аз пешниҳоди маълумот ба шаҳрвандон (Қонуни ҷиноятӣ) ва вайрон намудани тартиб ва мӯҳлати баррасии муроҷиати шаҳрвандон (Кодекси ҳуқуқвайронкунии маъмурӣ) пешбинӣ шудааст. Ҷавобгарӣ барои «ғайриқонунӣ саркашии шахси мансабдор аз додани ҳуҷҷатҳо ё маводе, ки ба ҳуқуқу озодиҳои ӯ бевосита дахл дорад ва бо тартиби муқарраршуда ҷамъоварӣ шудаанд, инчунин ба шахс додани маълумоти нопурра ё дидаю дониста таҳрифшуда, агар ин боиси вайрон шудани ҳуқуқ гардида бошад ва манфиатҳои ин шаҳрванд, бо ҷарима ба андозаи аз сесад (19200 сомонӣ) то панҷсад (32000) нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё маҳрум кардан аз ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба мўҳлати аз се то панҷ сол ҷазо дода мешавад.
Кодекси хукуквайронкунии маъмурӣ чавобгариро барои аз чониби шахси мансабдор вайрон кардани тартиб ва мӯҳлати муроҷиати шахрвандон, вайрон кардани мӯҳлати баррасии онҳо бе сабабҳои узрнок, қабули қарори беасос, ки хилофи қонун аст, инчунин таъмини барқарор намудани ҳуқуқҳои поймолшудаи шаҳрвандон, дар ҳолати мавҷуд набудани аломатҳои ҷиноят, – бо ҷарима ба андозаи аз си (1920) то чил (2560) нишондиҳанда барои ҳисобҳо ҷарима таъйин карда мешавад.
Шарҳ. 1 – нишондиҳанда барои ҳисоб дар соли 2022 – 64 сомониро ташкил медиҳад.
Маълумот аз сайт гирифта шудааст: http://www.khoma.tj/khoma
Шарҳи худро гузоред